7 lipiec 2015:

Arystoteles i entelechia („ucelowienie”) Boga Izraela

Jest to Post Scriptum do BÓG JAHWE INTELIGENCJĄ EMBRIONALNĄ (IGNORANCJĄ) JEST

„Wyniszczę mądrość mędrców i inteligencję inteligentnych udaremnię!”

– tak zwana „głupawka apostolska” św. Pawła w 1 Kor. 1, 17

Zapytałem się mego, nieco młodszego ode mnie kolegi, który kiedyś tam „liznął” trochę filozofii na 1 roku na UJ, „CZYM ZASADNICZYM SIĘ ODRÓŻNIA ŻYWE OD NIEŻYWEGO?

- Odpowiedział tak, jak chyba każdy „upupiony” zachodnim stylem myślenia: no, żywe się rozmnaża, a nieżywe nie.

Ale co jest warunkiem absolutnie niezbędnym, aby ustrój ożywiony zaczął się rozmnażać?

- Tutaj zaczęły się trudności z odpowiedzią, „no muszą być ku temu odpowiednie warunki…” Naciskany, mój kolega te „odpowiednie warunki” niezbyt potrafił sprecyzować. Po kilku dodatkowych wymianach zdań doszliśmy wspólnie do odkrycia, iż „aby zacząć się rozmnażać każdy organizm – w tym i każda żywa komórka –  musi posiadać nadwyżkę energii oraz budulca, by móc tworzyć nową komórkę, względnie cały organizm”.

Banalne, czyż nie?

Ale z tego, przez ogół TEORETYKÓW BIOLOGII nie dostrzeganego banału wynika, że MNOŻENIE SIĘ Istot ŻYWYCH JEST POCHODNĄ ICH SIĘ ODŻYWIANIA. Który to fakt stawia pod znakiem zapytania całą darwinowską teorię ewolucji – no bo gdy znikają możliwości się wyżywienia, to i zoon-żywina automatycznie przestaje się rozmnażać, w sposób INTELIGENTNY unikając rodzenia potomstwa skazanego na ciężką walkę o byt. Coś jak gdyby cały pomysł Darwina z Doborem Naturalnym był prostackim zmyśleniem, CHIMERĄ nie godną by w nią wierzyli inteligentni (od inter-ligare, potrafiący łączyć nawzajem idee) ludzie. Ale idźmy dalej.

Przypomnijmy zatem podstawowe rodzaje entelechii (celowości zachowania się) charakteryzujące,  według Arystotelesa zoon, czyli istoty ożywione.

Otóż zapoznany obecnie Arystoteles argumentował, że wszystkie istoty ożywione mają duszę (anima, pneuma) wegetatywną, której entelechią jest ODŻYWIANIE SIĘ I  WZROST (polegający właśnie na ROZMNAŻANIU SIĘ komórek organizmu – to odkryto dopiero przed 180 laty dzięki użyciu mikroskopu).

Dopiero na tej „wegetatywnej” bazie zachodzi dalszy etap dyferencjacji, u obdarzonych organami ruchu zwierząt powstaje „dusza zwierzęca”, której entelechią jest POSTRZEGANIE I PORUSZANIE SIĘ – u zwierząt niższych (owady, ryby, etc) te organy wciąż  są podporządkowane entelechii odżywiania się, ale u zwierząt wyższych istnieją już głównie dla samego celu poruszania się i obserwacji świata: przecież nasz domowy pies marzy głównie o tym, aby iść na spacer by sobie POBIEGAĆ I POWĄCHAĆ cudowne dlań zapachy parku, żadnej chęci „walki o byt” u niego się nie obserwuje.

A na bazie „rozwiniętej duszy zwierzęcej”, jak to zaobserwował Arystoteles przed prawie 2,5 tysiącem lat, formuje się „dusza ludzka”, której entelechią (celowością życia) jest MYŚLENIE i BUDOWANIE OBRAZU ŚWIATA. Ta wspólna z wyższymi zwierzętami „ludzka” potrzeba poznania – i zrozumienia – świata, u niektórych osób zachowuje się aż do ich śmierci, u większości jednak ludzi z czasem ona oklapuje, normalny zapracowany człowiek jak gdyby powraca do swej „roślinnej” wegetacyjnej celowości istnienia. Dotyczy to w szczególności mieszkańców krajów kapitalistycznych, żyjących z PRACY NAJEMNEJ, zazwyczaj bardzo ograniczającej – czy wręcz upodlającej – ich pod względem rozwoju psychomotorycznego. (Jak to przed stuleciem się w Polsce mawiało, „dla pieniędzy ksiądz się modli, dla pieniędzy lud się podli”.)

Jak to super-intensywne obecnie, samo-udomowienie się człowieka odbija się na jakości światopoglądu wyznaczającego cel (entelechię) ludzkich poczynań?

Tutaj warto przypomnieć, że powołujący się na Arystotelesa, XX-wieczny filozof przyrody, biolog i psycholog Jean Piaget ze współpracownikami (w tym i Aliną Szemińską z Polski) udokumentował, że bez intensywnych ćwiczeń sensomotorycznych w młodości, ludzki układ neuronalny nie zostaje w pełni wykształcony, wychowani w środowisku nie wymagającym wykonywania złożonych operacji umysłowych oraz fizycznych, obywatele (a zwłaszcza obywatelki) zachowują dziecinne – a nawet i „embrionalne” cechy osobowości, ograniczające ich zachowanie do konsumpcji (żarłoczności) oraz nieruchawego trybu życia w bezpiecznym „jak w łonie matki” otoczeniu. (Patrz „Deklaracja Praw Człowieka Embrionalnego” z roku 1993.) I oczywiście, im bardziej jest ograniczony obywatel(ka), tym większe ma ambicje dominacji, za pomocą nagromadzonych przezeń (przez nią) artefaktów zwanych bogactwami.

Jak to dokumentowałem, w miarę dowcipnie, już w „Wykładzie o rozwoju potrzeb u obywatela siedzącego w wannie z ciepłą wodą” z roku 1983, w świecie nasyconym techniką następuje rodzaj „przebudowy” celowości (entelechii) ludzkich postępowań: „Poprzez mechanizm regeneracji z nadmiarem (R-N-A) systemu nerwowego, z czasem musi u nas powstać potrzeba używania tych ułatwień dla ich używania, winno wystąpić totalne uzależnienie człowieka od artefaktów ułatwiających jego życie: cała aktywność społeczeństwa “rozwiniętego” obraca się wokół zaspokajania potrzeby używania ułatwień życiowych, które to środki muszą wywoływać jeszcze większą zależność od nich.”

Uzależnianie się ludności od ułatwiających życie przedmiotów, a zwłaszcza od Pieniądza, dostrzeżono już w starożytności. Ten fizjologiczny fakt wykorzystali sprytni kapłani Izraela by zrobić zeń osnowę zawartego w Testamencie Starym pomysłu na Zawładnięcie Światem (Iz. 60: 1-12) przez Lud Boży. Jak to już, wzorując się na Karolu Marksie po wielokroć podkreślałem, Mamon to był – i jest – ten wychwalany przez współczesnych nam papieży starożytny hebrajski Bóg Jedyny zwany Jahwe, na którego „zew” ruszył Abram/Abraham z sumeryjskiego miasta Ur, by wraz ze swą atrakcyjną żoną-siostrą założyć seks-biznes w Ziemi Obiecanej. Ponieważ zaś PIENIĄDZ JEST NIERUCHOMY (sam w sobie nie posiada żadnej celowości, czyli entelechii, za wyjątkiem dążenia do rozpadu, wzrostu entropii charakteryzującego przedmioty martwe), to zachowujący się na jego Obraz i Podobieństwo Właściciele Pieniądza (bankierzy) stali się Nieruchomym Poruszaczem Świata – czyli arystotelesowskimi Bogiem.

Jak zatem wygląda „Plan boży” podboju Ziemi w imię Lichwy i wymuszonej przez nią Pracy?

- Po pierwsze, ludzie Mamona starają się nie dopuszczać do świadomości mas, że zrutynizowana praca nie „uczłowiecza” ale na odwrót, ODCZŁOWIECZA, upodabnia wykonujących ją ludzi do martwych, niezdolnych do zastanowienia się nad swym postępowaniem przedmiotów. (To była Arystotelesa obserwacja  zachowania się pracowników fizycznych w Atenach.)

- Po drugie, nie dopuszczać do skojarzenia zachowania się, ekonomicznie zgigantyzowanego Światowego Nadnarodu Wybranego, z zachowaniem się agresywnie rozprzestrzeniającą się niezróżnicowanej tkanki nowotworowej, atakującej organizmy pozbawione wystarczającej ochrony immunologicznej.

- Po trzecie, tak ustawić kontrolującą zachowanie się mas religię oraz Środki Masowego Przekazu, aby chroniły one interesy Klas Posiadających.

- No i po czwarte, tak manipulować świadomością mas, by „udaremnić inteligencję inteligentnych” (św. Paweł I List do Koryntian), by nikt już nie odważał się ostrzegać współobywateli, jak rzeczy mają się naprawdę, w jakie poznawcze „bagno” (to jest eufemizm) ludzkość się stacza, bezmyślnie akceptując entelechię (ucelowienie) Pisma Świętego „oddania Ziemi w dziedzictwo potomstwu Abrahama”.

A oto przypomnienie szczegółów tego „bożego planu termityzacji ludzkości”

1. Jeśli chodzi o punkt pierwszy, o to ograniczenie „duszy poznającej” ludzi do zajęć, które starożytnym kojarzyły się z niewolnictwem, to mamy tutaj bezsprzeczną zasługę apostoła Pawła, zgodnie z jego żydowskim duchem (entelechią) nauczającego „Albowiem gdy byliśmy u was, nakazywaliśmy wam tak: Kto nie chce pracować, niech też nie je! ¹¹ Słyszymy bowiem, że niektórzy wśród was postępują wbrew porządkowi: wcale nie pracują, lecz zajmują się rzeczami niepotrzebnymi.” (2 Tes. 3: 10) Choć taki nakaz brzmi bardzo „moralnie”, to w praktyce narzuca on chrześcijanom pod-ludzka entelechię charakteryzującą żyjące grupowo termity, które swą „pracą” potrafią zdewastować, zamienić w pustynię, kolonizowane przez nie obszary.

O tym zawartym w Biblii termito-podobnym „Planie Bożym” ja się dowiedziałem dopiero w 1981 roku, gdy w encyklice „Laborem exercens”  Jana Pawła II przeczytałem taką oto dobrą nowinę: „Słowa o „czynieniu sobie ziemi poddaną” posiadają ogromną nośność. Wskazują na wszystkie zasoby, które ziemia (a pośrednio świat widzialny) kryje w sobie, a które przy pomocy świadomego działania człowieka mogą być odkryte i celowo wykorzystywane przez niego.” Poruszony tym „zdewastujmy pracą Ziemię” przekazem zawartym w papieskiej encyklice, krakowski tłumacz, między innymi z hebrajskiego, Ireneusz Kania dokonał dość szczegółowego opracowania„P^eru urw^eru – dwa programy Jahwe a źródła współczesnego kryzysu ekologicznego” (http://www.zb.eco.pl/bzb/8/czesc1.htm). Wskazał on w nim do jakiego stopnia początkowo tylko żydostwo, a następnie i inne „dotknięte Przeciw-Rozumem (Misologos) Biblii” narody, zwłaszcza tak zwani WASPS (White-Anglo-Saxon-Protestants)  rzuciły się, ze strzelbami, piłami do karczowania lasów, a potem i mechanicznymi koparkami do budowy autostrad, by „czynić sobie Ziemię poddaną”, z fizjologiczną nienawiścią niszcząc Piękno Przyrody Ameryki Północnej.

2. O wiele poważniejszy jest drugi punkt „Inteligentnego Projektu (IP) Ludu Bożego, polegającego na odmóżdżeniu oraz robotyzacji  ludzkości za pomocą nauki oraz religii”. Polega on na uporczywym nie dostrzeganiu, przez społeczne autorytety (w Polsce do niedawna filozofowie UW i PAN, Wł. Krajewski i St. Amsterdamski) kontrolujące jakość prac naukowych, że LUDZIE WŁASNYM WYSIŁKIEM (LUB JEGO BRAKIEM) SAMI PRZEBUDOWUJĄ GENETYCZNĄ BAZĘ SWEJ FIZJOLOGII, tworząc (lub eliminując) różnorodne entelechie – czyli celowości życia – swego postępowania. Przykłady jak to się dzieje podawałem już ponad 30 lat temu w „Wykładzie na temat rozwoju potrzeb”. Tutaj przypomnę, że zbyt łatwe do wegetacji środowisko, nie wymuszające ćwiczeń w zakresie i obserwacji otoczenia oraz logicznego formułowania myśli, produkuje ogromną liczbę osób umysłowo lekko upośledzonych, w sprzyjających ku temu warunkach przekształcających się w konsumpcyjnie nienasycone „oranusy”. (”; ‘oranus’ znaczy dosłownie oral + anus = ustodupie, kwintesencja konsumpcyjno-wydalniczej entelechii Nowego Człowieka opisanego przez Wiktora Pielewina w książeczce „Generation Π” – patrz esej „Ziemia planeta Oranusjan” ze stycznia roku 2007, zamykający mą niedoszłą pracę habilitacyjną pod tytułem „Młot na Rozum Liberalnej Demokracji.)

Otóż by zupełnie oddzielić „genetyczną specyfikę” rozmaitych odmian zwierząt – w tym i „Wybranego Gatunku” ludzi – od ich zachowania się w świecie, już w latach 1940 dokonano eksperymentu „udaremniającego inteligencję inteligentnych lekarzy” zbrodniczo utrzymujących, że szczepienia dzieci są pożyteczne, jako że organizmy samorzutnie uodporniają się na choroby, poprzez styczność (reakcja R-N-A) z osłabionymi zarazkami. By obalić tę „wrogą dzieciom” tezę medycyny, dwóch przedsiębiorczych uciekinierów do USA z faszystowskiej Europy, Max Delbrück i Salvador Luria, na  postawie umiejętnie „niedorobionego” eksperymentu (pominęli w jego interpretacji 24-40 godzinny czas oczekiwania na pojawianie się w pełni odpornych na wirusa kolonii bakteryjnych), dumnie ogłosiło, że bakteryjne Struktury Genetyczne zmieniają się tylko przez Przypadek nie związany z odpornościowym zachowaniem się tych bakterii.

(Jest to teza o NIE ISTNIENIU bio-mechanizmu R-N-A na poziomie genetycznym; przyznaję, że w 1979 roku na stypendium w Paryżu zabrało mi kilka tygodni przebijania się przez skomplikowana statystykę, by odkryć tę elementarną niedoróbkę „naukowej głupawki” dwóch przyszłych laureatów Nagrody Nobla.)

Ta, wyraźnie żydowska intelektualna głupawka – uwierzytelniająca skądinąd pochodzenie Narodu Wybranego od „zamysłu boga” zwanego Opatrznością, względnie Zjawiskiem Losowym – stała się w Nauce Zachodu (wciąż skojarzenie z pełną wygód „łazienką”) DOGMATEM BIOLOGII do dzisiaj dość powszechnie zaakceptowanym. Przyczynił się ten DOGMAT i do rozpowszechnienia się irracjonalnego strachu przed uszkadzającym geny promieniowaniem jonizującym i do wiary w „egoizm” samo replikujących się genów i do ochrony mózgów ludności przed naturalnymi skojarzeniami łączącymi poczynania Wybranego Genetycznie Narodu z agresywnym zachowaniem się komórek rakowych,  kolonizujących kolejny, nadający się do „konsumpcji” żywy organizm.

Bez bowiem odrzucenia tego ŻYDOWSKIEGO DOGMATU GENETYKI, „wyniszczającego mądrość mędrców (a zatem i Arystotelesa) i niweczącego inteligencję homo sapiens”, nie ma mowy o jakimkolwiek głębszym zrozumieniu genezy raka – choroby powstającej właśnie przez wzajemną izolację, czy to tkanek ssaków w warunkach „in vitro” (w szkle), czy to ludzi zamkniętych w sterylnych „szklanych domach” współczesnych korporacji. Patrz szkic mechanizmu powstawania patologicznych, rakopodobnych zachowań zarówno komórek jak i ludzi, z książki „Atrapy i paradoksy nowoczesnej biologii” z roku 1993:

3. Jeśli zaś chodzi o patologiczne „ustawienie religii dla mas”, to mamy od dwóch już blisko tysięcy lat system robienia ludziom wody z mózgów, za pomocą stręczycielstwa „wiary w świata zbawienie przez Jezusa z Nazaretu umęczenie”. Jak przypominam to w przypisie do  „Biblijnego imperatywu globalizacji” (rok 2000) „Zasadę funkcjonowania tej biblijnej metody “grzechów odkupienia” omawia w szczegółach książka Dramat odkupienia ks. St. Budzika (Byblos, Tarnów, 1997). Na str. 268 cytowany jest w niej tekst niemieckiego teologa R. Schwagera, komentującego zawarte u “Deutero-Izajasza” (53, 4-5) proroctwo o “Słudze bożym”: „Pan dopuścił abyśmy zrzucili nań grzechy nas wszystkich, udręczono go, lecz sam dał się dręczyć” itd. Schwager celnie w tym miejscu zauważa, iż złoczyńcy jednoczą się przeciw sprawiedliwemu, aby przez zadany mu gwałt zrzucić nań swą winę. Działanie zaś Boga w tym wydarzeniu polega na uzdatnieniu Sługi do dobrowolnego przyjęcia cierpienia. Widać tutaj jasno, iż “Bóg” staje się aktywnym kolaborantem specyficznej “solidarności złoczyńców”, paraliżując u ich ofiary wszelkie odruchy buntu przeciw niesprawiedliwym oskarżeniom oraz udrękom.”

No i mamy w tym, dostępnym w literaturze kościelnej opisie, bardzo wyraźnie zarysowaną „osobowość” chrześcijańskiego „boga – aktywnego kolaboranta specyficznej ‘solidarności złoczyńców’”. Ta solidarność złoczyńców toż to jest dokładnie ten Naród Wybrany, któremu „Bóg” – w swym IP, czyli Inteligentnym Projekcie – zlecił przejęcie Panowania nad Ziemią. Tę entelechię (ucelowienie) poczynań potomków „ojca narodów” Abrahama, wsławionego próbą usmażenia na wolnym ogniu własnego syna, przypomniał nie tak dawno papież Benedykt XVI, który w 2006 roku w mowie wygłoszonej na miejscu byłego niemieckiego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu „jeszcze raz potwierdził słowa Jana Pawła II, że naród żydowski jest rzeczywiście narodem wybranym przez Boga, które to wybraństwo nie przeminęło. Podkreślił również wyraźnie, że każda próba unicestwienia tego narodu jest próbą unicestwienia Boga.”

Gdy jednak sobie przypomnimy, że według Arystotelesa nihil est in intellectu quod prius non fuerit in sensu (nie ma nic w umyśle, czego nie było by uprzednio w zmysłach), to szybko skojarzymy, że także i pojęcie „nie materialnego boga Stwórcy” pojawiło się nie przypadkowo. Była to po prostu ekstrapolacja „w kosmos” pojęcia dobrze dostrzegalnego Ziemskiego Tyrana (hebr. Molocha) dokonana, przez mające na celu swe własne wywyższenię się, “jakubowe” strachliwe i siedzidupackie kapłaństwo,  zabraniające ludziom myśleć logicznie (patrz „misja” św. Pawła). Takie wyobrażenie sobie boga jest zatem „Chimerą, bytem zmyślonym przez ludzi w boga nie wierzących, po to by ich adorowano”, jak to argumentował Kazimierz Łyszczyński w „De non existentia dei” z roku 1689 – i które to odkrycie entelechii (ucelowienia) Stworzenia Boga  stało się przyczyną jego męczeńskiej śmierci.

Odważmy się tutaj przypomnieć, że pozbywanie się z wyobraźni chimer, szkaradnych bytów zmyślonych, takich jak „nienawidzący homo sapiens Bóg Izraela”, względnie darwinowski „dobór naturalny”, to tylko rodzaj koniecznego ODŚMIECENIA społecznej wyobraźni.

W tej epikurejsko-arystotelicznej perspektywie warto zauważyć, że  w mowie Benedykta XVI w Oświęcimiu w 2006 roku prawie explicite dostaliśmy wskazówkę, że jedyną metodą pozbycia się NOWOTWORU Narodu Wybranego jest usunięcie mózgobójczej chimery Boga Izraela z naszych domostw oraz mediów. A po tym „klerobójczym” zabiegu od razu Świat Stanie się Piękniejszy i Weselszy, chociażby z tego powodu, że zniknie wyimaginowana izajaszowo-paulińska chimera boga-potwora zwanego MISOLOGOS, którego entelechią (ucelowieniem) jest doprowadzenie gatunku homo sapiens do kompletnego skretynienia.

Dodatek.

Jak zrealizować UJEDNOLICENIE INTELEKTUALNE MIESZKAŃCÓW PLANETY poprzez manipulację KORPORACYJNYMI MEDIAMI?

Na prośbę redakcji www.opcjanaprawo.pl zobowiązałem się napisać coś o manipulacji środkami masowego przekazu. Tym problemem zajmowałem się już 15 lat temu, niejako „przy okazji” mej pracy doktorskiej pod tytułem „(Antyzoologiczna) filozofia społeczno-polityczna Noama Chomsky’ego”. Zrobiłem to w liczącym aż 16 stron rozdziale „Zasady manipulacji opinią publiczną”. Spora część materiału zawartego w tym rozdziale została wtedy opublikowana w kwartalniku Obywatel, Łódź, nr 4, 2001. Szukając przez google.pl mych materiałów na ten temat, znalazłem także me niedawne  opracowanie pt. „Hiper-manipulacje świadomością mas kontrolowanych przez CIA” na portalu Piotra Beina z Vancouver, z którym od roku raczej już nie utrzymuję kontaktów.

Wertując zaś niedawno rosyjski portal novorus.info, odkryłem tekst pod tytułem „Dziesięć strategii psychologicznej manipulacji przez środki masowego przekazu” – który to, opublikowany bez podania autora tekst, okazał się być tłumaczeniem znanego tekstu Noama Chomsky’ego sprzed blisko lat 30-tu, publikowanego już wcześniej przez polskie „lewicowe” portale.

Wertując zaś niedawno rosyjski portal novorus.info, odkryłem tekst pod tytułem „Dziesięć strategii psychologicznej manipulacji przez środki masowego przekazu” – który to, opublikowany bez podania autora tekst, okazał się być tłumaczeniem znanego tekstu Noama Chomsky’ego sprzed blisko lat 30-tu, publikowanego już wcześniej przez polskie „lewicowe” portale.

Jak z powyższego zestawienia widać, problem manipulacji mediami jest szeroko omawiany w super wąskim kręgu zainteresowanych osób. I to nie tylko w Polsce. Miesiąc temu mój kolega przywiózł z Moskwy dość grubą książkę znanego rosyjskiego publicysty i socjologa Siergieja Kara-Murza właśnie pod tytułem “Mанипуляция сознанием” (Manipulacja świadomością). Jej autor jako przykładu takiej manipulacji świadomości mas przez radzieckie (podówczas) media podaje gigantyczny strach jaki padł na ludność rosyjsko-białorusko-ukraińską mieszkającą w okolicach elektrowni atomowej w Czarnobylu, po pożarze tej elektrowni w 1984 roku. W wyniku paniki – do której powstania przyczyniły się i ówczesne, dotknięte już „wirusem antysowietyzmu” radzieckie media i niektórzy znani radzieccy fizycy, na czele z twórcą radzieckiej bomby wodorowej Andriejem Sacharowem – dokonano ewakuacji ponad 300 tysięcy ludności z napromieniowanych rejonów, pojawiło się blisko milion chorób psycho-somatycznych wywołanych li tylko strachem, a Gorbaczow zadecydował, że należy skończyć z tak nieodpowiedzialnym socjalizmem w ZSRR. (Są podejrzenia, że awaria elektrowni atomowej w Czarnbylu to był celowy sabotaż.) Tymczasem ta, mająca wyraźnie „antysowiecki” charakter panika była całkowicie sztuczna, na co zwrócił uwagę niedawno zmarły główny radiolog Polski Zbigniew Jaworowski w “Dobroczynnym promieniowaniu” w roku 1998 . Jego dane potwierdza i Siergiej Kara-Murza, zauważając, że tam, gdzie pod wpływem panikarskich „antysowieckich” (już wówczas!) mediów ludzie się najbardziej bali że zarażą się rakiem, reakcja ich organizmów na to dodatkowe napromieniowanie była zgoła odwrotna: bardzo wyraźnie zmniejszyła się zachorowalność na rozmaite nowotwory i ogólnie wzrosła zdrowotność społeczeństwa!

A oto jak Noam Chomsky przedstawił w skrócie, przed blisko 30 laty, popularne w USA „wolnorynkowe” metody manipulacji mediami:

10 sposobów oszukiwania społeczeństwa przez media (N. Chomsky)

1 – ODWRÓĆ UWAGĘ

Kluczowym elementem kontroli społeczeństwa jest strategia polegająca na odwróceniu uwagi publicznej od istotnych spraw i zmian dokonywanych przez polityczne i ekonomiczne elity, poprzez technikę ciągłego rozpraszania uwagi i nagromadzenia nieistotnych informacji. Strategia odwrócenia uwagi jest również niezbędna aby zapobiec zainteresowaniu społeczeństwa podstawową wiedzą z zakresu nauki, ekonomii, psychologii, neurobiologii i cybernetyki. „Opinia publiczna ma być odwrócona od realnych problemów społecznych, zniewolona przez nieważne sprawy. Spraw, by społeczeństwo było zajęte, zajęte, zajęte, bez czasu na myślenie” (cyt. tłum. za „Silent Weapons for Quiet Wars”).

2 – STWÓRZ PROBLEMY, PO CZYM ZAPROPONUJ ROZWIĄZANIE

Ta metoda jest również nazywana „problem – reakcja – rozwiązanie”. Tworzy się sztuczny problem, „sytuację”, mającą na celu wywołanie reakcji u odbiorców, którzy będą się domagali podjęcia pewnych kroków zapobiegawczych. Na przykład: pozwól na rozprzestrzenienie się przemocy, lub zaaranżuj krwawe ataki tak, aby społeczeństwo przyjęło zaostrzenie norm prawnych i przepisów za cenę własnej wolności. Lub: wykreuj kryzys ekonomiczny aby usprawiedliwić radykalne cięcia praw społeczeństwa i demontaż świadczeń społecznych. (No i obecnie „walcz o prawa małżeństw homoseksualistów” – w idealny sposób zajmujesz ludzi sprawą zupełnie sztuczną, tworzysz narody „postępowe” i „reakcyjne”, odwracasz uwagę od zasadniczych spraw ekonomicznych, związanych z powstaniem hiper-bogatych elit i totalnie zadłużonych zwykłych gospodarstw domowych)

3 – STOPNIUJ ZMIANY

Akceptacja aż do uprzednio nieakceptowalnego poziomu. Przesuwaj granicę stopniowo, krok po kroku, przez kolejne lata. W ten sposób przeforsowano radykalnie nowe warunki społeczno-ekonomiczne (neoliberalizm) w latach 1980. i 1990.: minimum świadczeń, prywatyzacja, niepewność jutra, elastyczność, masowe bezrobocie, poziom płac, brak gwarancji godnego zarobku – zmiany, które wprowadzone gwałtownie wywołałyby rewolucję.

4 – ODWLEKAJ ZMIANY

Kolejny sposób na osiągnięcie akceptacji niemile widzianej zmiany to przedstawienie jej jako „bolesnej konieczności” i otrzymanie przyzwolenia społeczeństwa na wprowadzenie jej w życie w przyszłości. Łatwiej zaakceptować przyszłe poświęcenie, niż poddać się mu z miejsca. Do tego społeczeństwo, masy, mają zawsze naiwną tendencję do zakładania, że „wszystko będzie dobrze” i że być może uda się uniknąć poświęcenia. Taka strategia daje społeczeństwu więcej czasu na oswojenie się ze świadomością zmiany, a także na akceptację tej zmiany w atmosferze rezygnacji, kiedy przyjdzie na to czas.

5 – MÓW DO SPOŁECZEŃSTWA JAK DO MAŁEGO DZIECKA

Większość treści skierowanych do opinii publicznej wykorzystuje sposób wysławiania się, argumentowania czy wręcz tonu protekcjonalnego, jakiego używa się przemawiając do dzieci lub umysłowo chorych. Im bardziej usiłuje się zamglić obraz swojemu rozmówcy, tym chętniej sięga się po taki ton. Dlaczego? „Jeśli będziesz mówić do osoby tak, jakby miała ona 12 lat, to wtedy, z powodu sugestii, osoba ta prawdopodobnie odpowie lub zareaguje bezkrytycznie, tak jakby rzeczywiście miała 12 lub mniej lat” (zob. Silent Weapons for Quiet War).

6 – SKUP SIĘ NA EMOCJACH, NIE NA REFLEKSJI

Wykorzystywanie aspektu emocjonalnego to klasyczna technika mająca na celu obejście racjonalnej analizy i zdrowego rozsądku jednostki. Co więcej, użycie mowy nacechowanej emocjonalnie otwiera drzwi do podświadomego zaszczepienia danych idei, pragnień, lęków i niepokojów, impulsów i wywołania określonych zachowań.

7 – TRZYMAJ SPOŁECZEŃSTWO W IGNORANCJI I PRZECIĘTNOŚCI

Spraw, aby społeczeństwo było niezdolne do zrozumienia technik oraz metod kontroli i zniewolenia. „Edukacja oferowana niższym klasom musi być na tyle uboga i przeciętna na ile to możliwe, aby przepaść ignorancji pomiędzy niższymi a wyższymi klasami była dla niższych klas niezrozumiała (zob. Silent Weapons for Quiet War).

8 – UTWIERDŹ SPOŁECZEŃSTWO W PRZEKONANIU, ŻE DOBRZE JEST BYĆ PRZECIĘTNYM

Spraw, aby społeczeństwo uwierzyło, że to „cool” być głupim, wulgarnym i niewykształconym (przykład Wałęsy, posłów PiS, także serialu „Kiepscy”).

9 – ZAMIEŃ BUNT NA POCZUCIE WINY

Pozwól, aby jednostki uwierzyły, że są jedynymi winnymi swoich niepowodzeń, a to przez niedostatek inteligencji, zdolności, starań. Tak więc, zamiast buntować się przeciwko systemowi ekonomicznemu, jednostka będzie żyła w poczuciu dewaluacji własnej wartości, winy, co prowadzi do depresji, a ta do zahamowania działań. A bez działań nie ma rewolucji!

10 – POZNAJ LUDZI LEPIEJ NIŻ ONI SAMYCH SIEBIE

Przez ostatnich 50 lat szybki postęp w nauce wygenerował rosnącą przepaść pomiędzy wiedzą dostępną szerokim masom a tą zarezerwowaną dla wąskich elit. Dzięki biologii, neurobiologii i psychologii stosowanej „system” osiągnął zaawansowaną wiedzę na temat istnień ludzkich, zarówno fizyczną jak i psychologiczną. Obecnie system zna lepiej jednostkę niż ona sama siebie. Oznacza to, że w większości przypadków ma on większą kontrolę nad jednostkami, niż jednostki nad sobą.

KOMENTARZ portalu Racja Słowiańska: 

Noam Chomsky bez żenady wyłożył taktykę działania światowych mediów (Hollywood, w Polsce – Gazeta Polska, Dziennik, Gość Niedzielny, Newsweek, Wyborcza, Gazeta Świętojańska, Super Express, Dziennik Zachodni, Tok FM, TVN, Polsat). Rola tych mediów w 100% wpisuje się w tą złowieszczą taktykę. Pewien cynizm Chomskiego polega na tym, że odsłaniając manipulacje czy raczej oszustwa mediów staje się jakby „mediatorem” co otwiera mu drogę do dalszych „demaskatorskich” wypowiedzi lecz w rzeczywistości nie przedstawia poważnych metod obrony przed tym oszustwem.

Pewny swego Noam Chomsky kpi w żywe oczy oszukiwanym ludziom kasując przy okazji tantiemy z opublikowanych książek z których oprócz uświadomienia nic nie wynika. Ale w USA nie może zachęcać do walki z systemem politycznym, gdyż zaraz skończyłby jak Bin Laden – zamordowany przez służby specjalne albo jako czub w zakładzie psychiatrycznym z opinią „jednostki o nieadekwatnej osobowości wrogo usposobionej”. Patriotyzm i ofiary wojenne w Polsce są teraz niepopularne za sprawą wiadomych mediów, gdzie broni się żołnierzy okupujących Irak czy Afganistan chociaż są ludobójcami i okupantami, najeźdźcami.

Władze polityczne działają wedle zasady „Zrób tak, aby ryby nie wiedziały, że woda istnieje, póki nie zostaną wyrzucone na brzeg”. Rozrywka czyli artystycznie opakowana informacja zmienia warunki życia i najważniejsze postawy ludzkie. Jest to swoista inwazja ”zbrojna” najczęściej niewybrednym dowcipem, chamstwem, promocją zboczeń, dewiacji i odmiennych orientacji. Życie w dużym tempie oraz natłok wiadomości i obrazów medialnych z różnych części świata przeobraża – niestety – nasze życie intelektualne i emocjonalne bez walki i akceptacji z naszej strony!

Głównym winowajcą są sami ludzie siedząc godzinami przed telewizorem czy innymi mediami powodującymi degrengoladę mózgu. Ludzki umysł przyswaja 24 klatki na sekundę i to się bardzo wykorzystuje w medialnym syfie. Filmy w których szybko przelatują obrazy zdarzeń, zmieniają się wątki, zaburzają ludzkie myślenie i zdrowy rozsądek. Oznacza to ni mniej ni więcej, że około 2000 bitów dociera do naszej świadomości chociaż człowiek ma „szynę danych” posiadającą jakieś 400 miliardów bitów. Powoduje to powstawanie całej masy sieci i połączeń synaps składających się z potężnej ilości informacji, które nadają się tylko do kosza. Po wielu latach taki człowiek może posiadać tak potężną strukturę takich bezsensownych połączeń, że nie jest w stanie nawet rozsądnie myśleć, bo jest przeładowany zupełnie nie potrzebą informacją. (…)

Źródło: http://racjapolskiejlewicy.pl/dziesiec-prostych-sposobow-manipulowania-spoleczenstwem-instrukcja-dla-wszystkich-bezkrytycznych-ignorantow/4879

A teraz garść szczegółowych informacji nt. sposobów manipulacji środkami masowego przekazu, jakie zebrałem w artykule „Zasady manipulacji opinią publiczną” z 2001 roku, opublikowanym w kwartalniku „Obywatel” nr 4, 2001:

Technika “odwracania czarnego w białe” posiada kilka wariantów, które warto pokrótce omówić w niniejszym rozdziale, poświęconym “wolnoamerykańskim” metodom formowania naszej świadomości. Tutaj zwrócimy uwagę na dwa tricki, które są w twórczości Chomsky’ego omówione szerzej. Jeden z nich podobny jest nieco do metody “przeciwognia” stosowanej przy dużych pożarach prerii, w sytuacji gdy z dala widoczny ogień może zagrozić osiedlom ludzkim. Podpala się wtedy prerię od strony osiedla, powodując powstanie pasa wypalonej ziemi, przez którą główny pożar nie może się już przedostać.

Podobną technikę “wypalania gruntu” pod z dala widoczne, nadchodzące niepokoje społeczne, od lat już z powodzeniem stosują amerykańskie elity władzy. Jak pisze Mitsu Ronat, w rozmowie z Chomskym z 1977 roku Istnieje prawdziwa polityka “szczepień ochronnych”. W sposób celowy rozdmuchuje się wielki skandal wokół mało istotnej sprawy – Watergate, skandal z koncernem ITT w 1973 roku. W ten sposób lepiej się ukrywa i czyni się łatwiejszymi do zaakceptowania prawdziwe skandale, morderstwa polityczne, oraz zamachy stanu (jak ten w Chile, w tym właśnie okresie). Gdy wszczepi się publiczności zainteresowanie jakimś pomniejszym skandalem, to w sytuacji, gdy zaczną się dziać poważniejsze rzeczy, zostaną one pozbawione swej wartości jako sensacje i nie będą miały charakteru nowości, dwóch podstawowych czynników, niezbędnych aby zapełnić nagłówki gazet.

Inną, skuteczną metodą zamazywania obrazu świata stała się “prowincjonalność” mediów, ich niechęć do szerszych analiz wydarzeń w krajach sąsiednich, a w przypadku USA w sąsiednich stanach. W wywiadzie z Mitsu Ronat z 1977 roku Chomsky poświęca tej sprawie dość dużo uwagi, koncentrując się na sekretnych poczynaniach FBI pod koniec lat 60-tych, które to poczynania miały wyeliminować osoby publiczne o lewicowych poglądach. Akurat w tym okresie autor niniejszego opracowania (MG) przebywał na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley i niektóre z przytaczanych przez Chomsky’ego wydarzeń były podówczas “na żywo” komentowane w środowisku studenckim.

Czego wtedy nie wiedzieliśmy (a co dopiero później wyszło na jaw) to to, że za zabójstwo w grudniu 1969 dwóch przywódców komunizującej organizacji “Czarnych Panter”, odpowiedzialną była nie tyle chicagowska policja (która tego zabójstwa dokonała) ile FBI, która przygotowała “spisek” fałszywie informując policję, iż przywództwo “Panter” gromadzi zapasy broni. W tym samym czasie w San Diego w Kalifornii, uzbrojona przez FBI, nielegalna ultra-prawicowa Organizacja Sekretnej Armii dokonała próby zastrzelenia jednego ze współpracowników Chomsky’ego, który ucząc w San Diego College zaangażował się w politykę. Otóż w obu wypadkach “ślad” FBI dla amerykańskich sądów okazał się być bardzo trudnym do wykrycia i co więcej, informacja o tym, że za tymi zamachami stoi to samo “Biuro Federalne”, przeniknęła tylko do lokalnych gazet. (…)

Omawiając te dziwne zdarzenia w USA przed kilkunastu (w 1977) już laty, Chomsky podkreśla Informacja jest dostępna, ale tylko dla fanatyków, a jeśli chcesz się do niej dokopać, musisz poświęcić wiele ze swego życia na poszukiwania. W tym sensie informacja jest dostępna. Ale taka “dostępność” jest w praktyce pozbawiona znaczenia (…) Każdy jest przekonany, że wszystko co wie stanowi lokalny wyjątek. Natomiast ogólny zarys (pattern) pozostaje w ukryciu. (…) To przed czym stoimy tutaj jest bardzo skutecznym rodzajem kontroli ideologicznej, jako że można pozostawać pod wrażeniem, że cenzura nie istnieje i w wąskim tego słowa znaczeniu jest to prawda. (…) Ale rezultaty są bardzo podobne do tych jakie mamy w sytuacji istnienia prawdziwej cenzury.

 (Bliższe badania, jakie przeprowadził emerytowany obecnie polityk SPD i minister ds. służb specjalnych Andreas von Bülow – autor m. innymi książki o działalności Stasi oraz zachodnio-niemieckich służb specjalnych – doprowadziły do odkrycia przezeń, że cenzura w USA istnieje: jak powiedział mu jeden z informatorów, „w USA każda większa redakcja i każda agencja prasowa ma na etacie agenta CIA, który zdejmuje wszystkie krytyczne wobec władzy doniesienia” – ten „niewidzialny” system kontroli mediów pojawił się także w Polsce po roku 1990. Dzięki studentce UW, która pisała pracę magisterską o „procesie taterników” z roku 1969, dowiedziałem się, że aż 6 „niezbyt pro-amerykańskich” artykułów, jakie opublikowałem w paryskiej „Kulturze” w latach 1970-tych, „znikło” z posiadanego przez bibliotekę Uniwersytetu Warszawskiego wykazu autorów tejże emigracyjnej „Kultury” – MG.)

Powyższe rozważania na temat metod sterowania świadomością populacji, zwłaszcza w krajach najbardziej rozwiniętych, warto wzmocnić wypowiedziami kompetentnych osób, które usiłują “Przebić mgłę kłamstw”. A oto krótkie zestawienie co bardziej celnych wypowiedzi na temat kontroli mózgów przez korporacyjne mass-media.

- W czasie interdyscyplinarnej konferencji “Konieczność i przypadek”, zorganizowanej przez Uniwersytet Jagielloński pod koniec maja 2001, głos w dyskusji na temat obecnych przemian kulturowych zabrał jeden z pracowników Instytutu Prasoznawstwa UJ. Podkreślił on, iż oni sami są zdumieni jak łatwo daje się manipulować do woli tym, co myślą ludzie. Regułą jest, że im większy kraj, tym łatwiej “tumanić” jego populację.

- Znany radziecki dysydent, autor określenia “homo sovieticus”, Aleksander Zinowiew, po dwudziestu latach pobytu na Zachodzie, w ostatnim wywiadzie przed powrotem na stałe do Rosji, udzielonym już po bombardowaniach Jugosławii zauważył, iż Rozwój środków masowego przekazu zezwala na manipulacje, o których ani Hitler ani Stalin nie mogli marzyć. Jeśli jutro, dla przyczyny “X”, władza ponadnarodowa zdecyduje, że Albańczycy przysparzają więcej problemów niż Serbowie, maszyneria propagandy zmieni natychmiast kierunek, z tym samym dobrym samopoczuciem. A populacje pójdą za nią, gdyż są przyzwyczajone do robienia tego. Powtarzam, wszystko da się usprawiedliwić ideologicznie. [Aleksander Zinoviev „La Grande rupture”, L’Age d’homme. Lausanne 1999]

- Ten sam ton pesymizmu przebija się z wypowiedzi Louisa Dalmasa, francuskiego wydawcy periodyka Balkans-info. Według opinii tego zawodowego dziennikarza Najbardziej potężnym środkiem kształtowania opinii publicznej jest wbijana do głów dezinformacja. Poprzez postęp technik komunikacyjnych osiągnęła ona rozmiary totalitarnego ataku na ludzką świadomość. Biorąc pod uwagę ogładę “politycznej poprawności” stało się wręcz niemożliwym wydobyć nawet niewielkie fragmenty prawdy z mgły wytworzonej przez otwarte kłamstwa…

- Podsumowania informacji na temat ogólnych zarysów “Wojny ideologicznej” jaką prowadzą z całym światem “Lordowie” (“Donowie”, Panowie) Ameryki Północnej dokonał Philip Knithley w książce “The First Casuaulty”. Opisując pracę zatrudnianych przez Pentagon specjalistów od krętactw (spinmasters), Knithley przytacza ich metody “bojowe”: pozbaw znaczenia raczej niż ukrywaj niepożądane fakty, kontroluj nastrój raczej niż fakty, równoważ złe wiadomości dobrymi i kłam wprost tylko jeśli masz pewność, że kłamstwo nie zostanie ujawnione w trakcie wojny.

I w takim świecie przyszło nam żyć, praktycznie bez możliwości buntu przeciw niemu. Pozwolę sobie przypomnieć, że gdy w roku 2008 przechodziłem na emeryturę Starszego Wykładowcy Filozofii na akademii Pomorskiej w Słupsku, to me ostatnie akademickie publiczne wystąpienie na VII Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej na temat „Filozofia wychowania a wizje świata” zatytułowałem „Nauczanie ignorancji jako ukryty cel (teleologia) edukacji powszechniej zaplanowanej na wiek XXI”.

Marek Głogoczowski

Z okazji przejęcia TVN – Warszawa, przez amerykańską korporację Scripps Networks Interactive, wysmoliłem poniższe kompendium. Bo będziemy mieli w Polsce, to znaczy już mamy, i „tititaiment” – czyli „piersiowanie” od „tits entertainment” wg. Zbiga Brzezińskiego – i umatolaanie ludności – (dez)informacją CIA już na całego. Aż boli być Polakiem. (Czytać: „Amerykanizm to ideologia intelektualnej prostytucji” Zbigniewa Jankowskiego)

“Αν θέλεις να κάνεις κάποιον πλούσιο, μην του προσθέτεις χρήματα. Να του αφαιρείς επιθυμίες.” – Επίκουρος

„Jeśli chcesz kogoś wzbogacić, nie dodawaj pieniędzy do tych, które już on ma, zamiast tego ujmij dużo z tego czego on pożąda.” – Epikur, IV/III w. pne

 PAN w Z-nem potwierdza zatem:

Amerykanizm  =  Judeochrystianizm  =  Rak Świata

Poniżej kilka starszych tekstów wartych lektury. Układają się one w logiczną całość :

1. Przypomnienie nr 1: Historia „ewolucji wstecz” chrześcijaństwa w judaizm w AP – Karol Marks „W kwestii żydowskiej” 1844

2.Przypomnienie nr 2: Lamarckowski „Wykład na temat rozwoju potrzeb” – M.G. „Twórczość” 1983

3. „Fenomen ‘amerykanizmu’” – Iwo Cyprian Pogonowski 2008

4. „Amerykanizm – ideologia intelektualnej prostytucji” – Zbigniew Jankowski 2007.

5. Posumowanie: „Żydostwo Chrystusem narodów i tego skutki” – M.G. 2011

Jing-Jang „Gwiazdy i krzyża”: chrystianizm powstał z żydostwa i znów się w żydostwo przeobraził …

(1)   Karol Marks o „mutacji wstecz” chrześcijaństwa w judaizm w Ameryce Północnej (1844)

https://www.marxists.org/polski/marks-engels/1843/w_kwestii_zydowskiej.htm

 Według młodego (26 lat!) Karola Marksa „Praktyczne panowanie ducha żydostwa nad światem chrześcijańskim osiągnęło w Ameryce Północnej zupełnie niedwuznaczny, normalny wyraz, tak że nawet głoszenie ewangelii, nauczanie religii chrześcijańskiej stało się przedmiotem handlu, a zbankrutowany kupiec staje się kapłanem, podobnie jak wzbogacony ewangelista żyje z interesików. (…) Chrystianizm powstał z żydostwa i znów się w żydostwo przeobraził. (…) Chrystianizm jest to wysublimowana myśl żydostwa, żydostwo jest pospolitym zastosowaniem chrystianizmu, lecz zastosowanie to wtedy dopiero mogło stać się powszechne, gdy chrystianizm jako gotowa religia dokończył teoretycznie autoalienacji człowieka od siebie samego i od natury. (…) Gdy społeczeństwu uda się znieść empiryczną istotę żydostwa, handel i jego przesłanki, z tą chwilą Żyd stanie się niemożliwy. („W kwestii żydowskiej”, 1844)

Powyżej: lamarckowska koncepcja ewolucyjnego wydłużenia się szyi i nóg żyraf przez ich częste naciąganie, została wykorzystana w praktyce w klinikach rehabilitacji nóg skróconych po ciężkich wypadkach samochodowych

(2) WYKŁAD NA TEMAT ROZWOJU POTRZEB (u Obywatela Siedzącego w Wannie z Ciepłą Wodą)

Marek Głogoczowski

“Twórczość” nr 2, 1983./ Magazyn “Obywatel” nr 4/2001

http://sowa.blog.quicksnake.pl/Marek-Glogoczowski/WYKAD-NA-TEMAT-ROZWOJU-POTRZEB-u-Obywatela-Siedzcego-w-Wannie-z-Ciep-Wod

Zawsze chciał czynić zło i zawsze stwarzał dobro… – Goethe o Szatanie

Na X-tej konferencji na popularny temat “Człowiek i jego potrzeba zniszczenia środowiska” jeden z członków Klubu Rzymskiego (ekonomista) wygłosił taką oto metaforę konieczności naszego rozwoju: “sprawna ekonomia to jak wanna z ciepłą wodą, w której przyjemnie się siedzi. Niestety ta wanna przecieka i aby się przyjemnie siedziało trzeba do niej dolewać coraz więcej wody”. Zaproponowana przez członka Klubu Rzymskiego “Wanna z ciepłą wodą” symbolizować może całokształt otoczki technologicznej jaką sobie człowiek zbudował w ciągu ostatnich kilkuset lat: począwszy od kolejek linowych wożących klientów siedzących w realnych wannach z ciepłą wodą (widziałem takie na zdjęciach z niezwykle rozwiniętej Japonii), poprzez wyposażone w klimatyzację domy, komfortowe samochody, aż do telewizji i gór papieru, które służą delikatnemu “masażowi intelektualnemu”.

Mojego prelegenta zaskoczył fakt, że “wanny” nasze coraz bardziej przeciekają, choć wraz z postępem technologii winny one być przecież szczelniejsze: utrata ciepła przez dom zbudowany przed stu laty jest wielokrotnie mniejsza niż przez dom budowany współcześnie, samochód sprzed 30 lat wytrzymywał statystycznie ponad 10 lat używania, podczas gdy trwałość samochodu produkowanego obecnie oceniana jest na zaledwie 5 lat, meble sprzed 200 lat o wiele lepiej wytrzymują wstrząsy niż meble wprost z fabryki itd.

Drugą zagadką, na którą przedstawiciel Klubu Rzymskiego nie mógł znaleźć żadnej odpowiedzi, była konieczność stałego podnoszenia temperatury w naszej ,,wannie” z nowoczesnym społeczeństwem: według statystyk szwajcarskich, przed I wojną światową, uznana za normalną, średnia temperatura ogrzewania mieszkań wynosiła 14°C, przed II wojną 18°C, a obecnie 21°C. Naszym dziadkom (i rodzicom) do szczęścia wystarczyło skrzeczące radio i patefon na korbkę, podczas gdy naszym dzieciom niezbędna jest perfekcja zapisu płyt kompaktowych.

Takich przykładów “rozwoju” można dostarczać do woli. Bez żadnej przesady możemy stwierdzić, że postęp to wielka przygoda ludzkości w wannie z coraz cieplejszą wodą: bezwzględna walka o gładsze i prostsze drogi, większe, cieplejsze i lepiej wyposażone mieszkania, większą ilość koni mechanicznych oraz decybeli na głowę każdego mieszkańca. To co Alvin Toffler w “Szoku przyszłości” nazwał “przyspieszeniem ewolucji” jest po prostu, wymiernym w kilowatach i tonach ropy naftowej, rozgrzewaniem się otoczki technologicznej ludzkości.

Skąd się bierze potrzeba bezustannego podnoszenia temperatury w wannie z ludzkością?

Na seminarium ekskluzywnej Grupy Bellerive w Genewie przedstawiciel firm budujących elektrownie atomowe oświadczył: “większość chce mieć więcej energii, no to im tę energię dostarczamy”. Kropka. Demokracja – realizacja woli większości – od budowy wanny z coraz cieplejszą wodą nie ma odwołania.

Głos większości jest skumulowanym głosem jednostek i rzeczywiście, życie przeciętnego “normalnego” obywatela w każdym nowoczesnym kraju to bezustanna pogoń za lepszą i większą wanną. Nawet zasadniczą różnicę życia między krajami demokratycznymi i (byłymi) totalitarnymi można sprowadzić do faktu, że te ostatnie produkowały wanny w niewystarczającej ilości, złej jakości albo po prostu grzały wodę “na niby”, udając tylko, że podnoszą stopę życiową.

Jaki mechanizm powoduje, że człowiek po przyzwyczajeniu się do ciepłej wody, dla osiągnięcia szczęścia domaga się wody jeszcze cieplejszej? Otóż by znaleźć odpowiedź na to podstawowe dla zrozumienia naszej cywilizacji pytanie, na próżno będziecie wertować uczone księgi współczesnych fizjologów, lekarzy i biologów. Trochę światła na temat powstawania nowych potrzeb dostarcza “Filozofia Zoologiczna” Lamarcka z 1809 roku, ale współcześnie ten drażliwy temat zniknął prawie zupełnie z kręgu zainteresowań nauki: nieodpowiedzialne zajmowanie się tym zagadnieniem mogłoby bardzo szybko doprowadzić do kontestacji racjonalności nowoczesnych systemów społecznych.

Mimo prawie oficjalnego tabu na ten temat w krajach rozwiniętych, mechanizm powstawania nowych potrzeb może być zrozumiałym dla każdego kto posiada jako-takie wykształcenie w naukach ścisłych. Jeśli popatrzymy od strony “podszewki molekularnej” na zachowanie się naszych organizmów, to literackie pojęcia takie jak “potrzeba”, “chęć” a nawet “wola” możemy zdefiniować jako stan niezrównoważenia chemicznego[1][1] substancji wyprodukowanych przez organizm.

Najprościej zilustrować ten koncept na przykładzie “potrzeby jedzenia”: gdy soki trawienne wyprodukowane przez żołądek nie mają nic do trawienia, to zaczynają “trawić” membrany komórek czuciowych żołądka. Komórki te reagują na ich “trawienie” nadaniem do mózgu sygnałów domagających się od człowieka pokarmu zezwalającego na “odwrócenie uwagi” soków żołądkowych od “trawienia” komórek czuciowych.

Te fakty są dobrze znane specjalistom od fizjologii. Natomiast starają się oni nie poruszać niebezpiecznego tematu co powinno się stać jeśli: l. zaspokoimy naszą chemiczną potrzebę, 2. nie zaspokoimy jej.

Otóż w pierwszym przypadku, poprzez zaspokojenie naszej potrzeby stwarzamy warunki do odtworzenia się tej potrzeby po pewnym czasie: zaspokojenie głodu gwarantuje nam powtórzenie się tego uczucia za kilka lub kilkanaście godzin, po pewnym czasie od wypicia pierwszego kieliszka w gardle zasycha nam znowu i to nawet intensywniej itd. To “ciągłe odtwarzanie się potrzeb” przypomina bardzo zachowanie się wody w zbiorniku w WC: spuszczanie wody powoduje automatycznie ponownie napełnienie się zbiornika.

Taka wewnętrzna konstrukcja naszych organizmów gwarantuje nam, że nie mamy żadnych szans na zrealizowanie “wiecznego szczęścia” (czyli pełnego i trwałego zaspokojenia naszych potrzeb) w ciągu życia: życie polega na ciągłej syntezie białek i “gotowe do połączenia się” z innymi substancjami, wiązania chemiczne tych białek gwarantują nam, że ciągle czegoś potrzebujemy i ciągle jesteśmy zmuszani do wykonywania czynności mających na celu zneutralizowanie rozmaitych wyprodukowanych przez nasz organizm peptydów, enzymów i hormonów. Trwale zaspokojenie potrzeb jest możliwe tylko przez zatrzymanie procesów metabolicznych. Oznacza to po prostu: śmierć.

System cybernetyczny ukryty wewnątrz naszych komórek gwarantuje nam nie tylko, że zaspokojone potrzeby będą się odtwarzać. Zaspakajane w pełni potrzeby muszą z czasem wzrastać. Najbardziej drastyczną i najlepiej znaną ilustracją tego faktu jest potrzeba stworzona przez używanie środka chemicznego zwanego morfiną. Morfiny używa się by uśmierzyć silny ból i przed pierwszym jej spożyciem organizm nie odczuwa żadnego zapotrzebowania na ten narkotyk. Po kilku dawkach, w organizmie pojawia się zapotrzebowanie na morfinę nawet bez bodźca, który był pierwotną przyczyną jej użycia. Zaspokajanie tej potrzeby po pewnym czasie wzmacnia zapotrzebowanie na narkotyk i cała działalność życiowa narkomana zamienia się w krąg bez wyjścia zdobywania i zażywania coraz większych dawek morfiny. To pozorne “zaspokojenie potrzeb” wywołuje uczucie euforii i szczęścia, a jednocześnie chwilowy brak potrzeb jest sygnałem do zatrzymania aktywności motorycznej u będącej pod wpływem narkotyku osoby; w najcięższych przypadkach zostaje nawet zatrzymane oddychanie (śmierć na skutek przedawkowania).

Po pewnym czasie, receptory zneutralizowane przez morfinę zostają zregenerowane. Po wielokrotnym użyciu morfiny nie regenerują się one w tej samej co poprzednio ilości: jest ich dużo więcej. Nadmiar niezaspokojonych wiązań chemicznych tych receptorów drażni inne komórki nerwowe, które sygnalizują do mózgu zapotrzebowanie na morfinę w celu ich neutralizacji. Realizacja tego zapotrzebowania przez narkomana prowadzi go do coraz większej zależności od morfiny.

Otóż twierdzę, że to zjawisko fizjologiczne, przez psychologa (a jednocześnie i biologa) Jean Piageta nazwane “wyrównaniem z nadmiarem” (la réequilibration majorante), jest kluczem do zrozumienia całokształtu przemian społeczno-politycznych zachodzących we współczesnym świecie.

Na podstawie tego mechanizmu, jakakolwiek dająca zadowolenie czynność powtórzona wielokrotnie, po pewny czasie musi stać się przyzwyczajeniem a nawet koniecznością: u robotników wykonujących zrutynizowane zajęcia pojawia się z czasami przywiązanie do pracy, u pisarzy potrzeba pisania na maszynie, u programistów zależność od komputera, a u sportowców rodzaj upajania się wielokroć powtórzonym wysiłkiem.

Wyrównanie z nadmiarem nie ogranicza się do “nadregeneracji” receptorów komórek neuronalnych, ale jest charakterystyczne dla wszystkich tkanek zdolnych do regeneracji oraz dla wszystkich białek. Regenerację z nadmiarem i uniezależnianie się syntezy białek od bodźców pierwotnych potwierdza mało znana obserwacja lekarzy, że wszystkie leki używane przez dłuższy okres czasu mają podobny do narkotyków wpływ na organizm: by zachować ich efekt trzeba coraz bardziej zwiększać dawki, u niektórych pacjentów występuje nawet silne uzależnienie.

Automatyczne szukanie medykamentu w momencie odczucia bólu jest przykładem odruchu warunkowego. Uniezależnianie się odruchu warunkowego od bodźców pierwotnych powoduje powstanie całkiem nowych potrzeb, a szukanie sposobów ich zaspokojenia prowadzi do wzbogacenia się możliwości zachowania się do jakiego jest zdolny organizm. Taki jest w ogólnych zarysach schemat naszego rozwoju, zarówno fizycznego jak i umysłowego.

W wieku dorosłym część ludzi kontynuuje w sposób coraz bardziej wysublimowany swe pasje poznawcze zainicjowane w młodości: jedni próbują zdobywać najbardziej niemożliwe szczyty, inni opływają świat dookoła, jeszcze inni nie mogą się powstrzymać od dociekań jak to się dzieje, że ciągle czegoś nam się chce. Pewne systemy społeczne były nawet całkowicie podporządkowane realizacji potrzeby poznania: nie tak dawno w Tybecie 20% ludności to byli mnisi-improduktywy, medytujący nad sposobami unikania potrzeb, platońska arystokracja miała za swój cel samodoskonalenie się zarówno fizyczne jak i duchowe.

Od Renesansu jednak, w cywilizacji europejskiej pojawił się coraz wyraźniejszy odwrót od tej rozwojowej koncepcji wychowania człowieka. Rozwój środków technicznych i masowe wprowadzenie do obiegu pieniądza, spowodowało u niektórych osób, a nawet u całych społeczeństw, powstanie potrzeby obrotu i akumulacji pieniądza dla obrotu i akumulacji pieniądza. Koncept doskonalenia indywidualnego został zastąpiony “postępowym” konceptem doskonalenia otoczki technologicznej zbiorowości ludzkiej. Współcześnie, zapotrzebowanie “normalnych” dorosłych ludzi skupione jest na zbijaniu forsy, pogoni za komfortem i nowinkami technologicznymi, a swą potrzebę poznania zaspokajają oni poprzez czytanie gazety, oglądanie telewizji i jazdę samochodem.

Jak wpływa na człowieka używanie ułatwień poznawczych takich jak samochód czy telewizja? Gdy jedziemy samochodem zmysły wzroku dostarczają nam doznań euforycznych związanych z przemieszczaniem się: zmienia się krajobraz, “czujemy” pęd. Z drugiej strony, mózg nie odczuwa nieprzyjemnych sygnałów, które związane są z wykonaniem jakiegokolwiek wysiłku: nasze ciało jest całkowicie znieruchomiałe. Podobne stany euforyczne odczuwamy w czasie oglądania obrazu filmowego bądź telewizyjnego, czytając gazetę bądź książkę.

Od strony fizjologicznej, akcja tych ułatwień poznawczych jest identyczna z akcją morfiny:zostaje zagłuszony przekaz do mózgu sygnałów od reszty ciała, ogarnia nas czysta euforia wywołana zaspokojeniem potrzeby poznania. Poprzez mechanizm regeneracji z nadmiarem systemu nerwowego, z czasem musi u nas powstać potrzeba używania tych ułatwień dla ich używania, winno wystąpić totalne uzależnienie człowieka od artefaktów ułatwiających jego życie: cała aktywność społeczeństwa “rozwiniętego” obraca się wokół zaspokajania potrzeby używania ułatwień życiowych, które to środki muszą wywoływać jeszcze większą zależność od nich. Potrzebujemy coraz zrywniejszych samochodów, coraz bardziej wyszukanych aparatów pomiarowych i komputerów, precyzyjniejszej stereofonii i doskonalszych telefonów komórkowych.

Czy zachowanie się ludności w krajach rozwiniętych nie jest zachowaniem się osobników odurzonych narkotykiem? Każdy, kogo percepcja nie ogranicza się do gazety i programu telewizyjnego, miał możność widzenia ziemi zrytej przez maszyny do budowy autostrad, poznał ponury krajobraz kopalń, czuł smród hut aluminium i rafinerii, kąpał się w niewiarygodnie zanieczyszczonych morzach, podziwiał brzydotę nowoczesnych osiedli we wszystkich miastach na świecie. Amerykański psycholog B.F. Skinner zatytułował swą książkę o kontroli zachowania ludzkiego“Poza wolnością i godnością”– to jest dokładny opis zachowania się narkomanów i taka właśnie jest realność życia ludności w krajach najbardziej rozwiniętych. Jak mogłem sprawdzić to naocznie, ludność Nepalu nie przepracowuje się, żyje sobie całkiem zdrowo i wesoło i nie wykazuje żadnego zapotrzebowania na technologię i dobrobyt.

Niektórzy dziennikarze zaobserwowali, że najbardziej zaawansowane ekonomicznie kraje wytworzyły ustrój społeczny który należałoby określić mianem “grzeczny faszyzm”: absolutny konformizm i partycypację wszystkich warstw społecznych w jednej jedynej czynności: rozwoju ekonomii. Robotnicy są po to by produkować przedmioty, biznesmeni by je wpychać ludności, inżynierowie by konstruować nowe przedmioty. Nauczyciele i lekarze mają za zadanie tak zreformować swe dyscypliny, aby hodować niedouków, niedojdów i ludzi chorowitych którzy są najlepszym materiałem na obywateli całkowicie uzależnionych od wytworzonych przedmiotów. Wszystkie inne, pozaekonomiczne cele działalności ludzkiej w krajach rozwiniętych są zepchnięte na zupełny margines.

Czyli w zasadzie, przed kimś kto chce się zaadaptować dynamicznie do życia w krajach rozwiniętych, otwarta jest tylko jedna możliwość: świadomy bądź nieświadomy udział w zwiększaniu polucji (u nas zwanej zatruciem środowiska), w podgrzewaniu ‘zupki’ w której się z czasem ugotujemy.

Pisałem ongiś o wpływowej kaście “specjalistów” w dziedzinie nauk o życiu, tak zwanych “nowych uczonych” opłacanych za swe umiejętności odwracania uwagi społeczeństwa od zagrożenia jakie stanowi rozwój technologiczno-ekonomiczny.

Specjaliści ci uzasadniają w sposób bardzo prosty przesłanki moralne będące motorem ich działalności: realizują oni zapotrzebowanie i wolę większości. Gdyby większość ludzi miała zapotrzebowanie na poznanie prawdy, to takie zachowanie uczonych byłoby zgodne z celami nauki. W wypadku gdy większość ma zapotrzebowanie tylko na “wannę z ciepłą wodą” (pieniądze i dobrobyt), to udział w realizacji jej woli jest przykładem korupcji i zniewolenia środowiska uczonych: nie dość, że wynajdują coraz bardziej wyszukane środki odurzające, to jeszcze starają się ukryć prawdę o tym co się dzieje z ludźmi pod wpływem tych środków.

Francuski historyk nauki Pierre Thuiller pisał już 20 lat temu, że “nowi uczeni” domagają się coraz głośniej prawa do kierowania światem, bo tylko oni dzięki dziesiątkom lat wytężonej pracy poznali prawdę o życiu i posiadają kwalifikacje do robienia tego. Poniżej przytoczę krótki przegląd odkrytych praw i “aktów wiary”, którymi uzasadniają swe żądania:

1. Niezachwianie wierzą oni, że przy odpowiednim wkładzie sił i środków można zbudować świat w którym większość będzie wiecznie szczęśliwa – natomiast według proponowanych przez nich schematów zachowania się organizmów, taka wiara jest równoważna przekonaniu, że szarpiąc wystarczającą wytrwale za łańcuszek w klozecie będzie można trwale osuszyć zbiornik wody.

2. Robią oni pieniądze i karierę na genach i w związku z tym ich najważniejszym zadaniem naukowym jest niedopuszczenie do poznania skąd się bierze regeneracja z nadmiarem struktur ożywionych. W tym celu wierzą że:

3. Zachowanie się człowieka, a w ogólności, procesy życiowe są mało ważne, gdyż nie mogą mieć żadnego wpływu na kontrolujące to zachowanie geny. Geny te pozostają poza zasięgiem praw fizyki gdyż: a) nie zużywają się pod wpływem ich użycia (choć dobrze znane są wyniki doświadczeń dokumentujące, że kwasy nukleinowe po kilkudziesięciu replikacjach pękają z tego samego powodu co zużyty wał w samochodzie); b) segmenty solidnego łańcucha kwasów nukleinowych mogą zmieniać swe pozycje, rozmnażać się (bądź znikać) tylko “same z siebie”, albo poprzez ich zewnętrzne uszkodzenie. Mimo tej podstawowej tezy “Nowej Biologii”, enzymatycznie kontrolowana regeneracja, jak i “regeneracja z nadmiarem” jednostronnie uszkodzonej spirali DNA, jest doskonale potwierdzona doświadczalnie.

4. Uczeni ci twierdzą, że poprzez wyeliminowanie z nauki subiektywnych poglądów osobistych będą mogli (osobiście) stworzyć “naukę obiektywną”: przekraczającą możliwości ludzkich zmysłów i niezależną od nich samych. Dzięki takiej praktyce zmysł obserwacji tak się u nich wyostrzył, iż nie potrafią (bądź nie chcą) zauważyć, że (osobista) próba oderwania się od własnych zmysłów jest równoważna próbie podniesienia się w powietrze poprzez podciąganie się z wystarczającą siłą za własne kolana…

Aby uczynić nauki ścisłe jeszcze ściślej zgodne z wolą ,,nowych uczonych” proponuję usunąć z programów szkolnych nauczanie III prawa Newtona (akcji i reakcji) – bo to niepoważne prawo jest odpowiedzialne za to, że wszystkie rzeczy używane muszą się zużywać. Mało wydajną “matematykę nowoczesną” należałoby zastąpić “nową matematyką” opartą na aksjomacie, że l + l nie może być równe dwa. W ten sposób kandydaci na uczonych już od dziecka wyrabialiby w sobie przekonanie, że sprzeczność teorii z doświadczeniem nie przeszkadza, by ta teoria była “naukowa” – odzwierciedlała opinię większości i przynosiła dochód.

Jaki mechanizm spowodował, że uczeni nie chcą widzieć tych sprzeczności? Zostali oni wychowani od dziecka pod kloszem podgrzewanym dokładnie do temperatury utrzymującej ich w bezustannym szczęściu[1][2], wszystko w ich otoczeniu było zawsze sterylne, niezawodne i bezpieczne jak szyba telewizora, przed którą spędzali od drugiego roku życia po kilka godzin dziennie. Nie mieli potrzeby ani możliwości sprawdzać jak odrasta urwany ogon u traszki, jaki mechanizm ukryty jest wewnątrz zbiornika wody w ustępie, czy jak regeneruje się skóra na obitych kolanach. Bez tych bodźców dostarczonych przez doświadczenie osobiste nie mogli rozwinąć receptorów neuronalnych i połączeń w korze mózgowej, które zezwoliłyby im na dostrzeżenie, że organizmy żywe są zdolne do samoregeneracji i to w dodatku do samoregeneracji z nadmiarem – co jest motorem ich rozwoju.

Wobec utraty zdolności przewidywania jak rozwijają się organizmy żywe, nowi uczeni robią kariery na tworzeniu fikcji naukowej, która uspokajałaby “przypadkowo-naturalnie wybraną” ludność, że kierunek postępu przez nią obrany jest zgodny z prawami biologii. Do tego rodzaju science fiction należy zarówno “O powstawaniu gatunków” Darwina, jak i “Przypadek i konieczność” Monoda i nawet “Szok przyszłości” Tofflera. Ojcem chrzestnym tego typu literatury był niewątpliwie Cervantes w okresie Renesansu i podejrzewam, że to od niego zaczerpnęli późniejsi pisarze swe opinie na temat biologii.

Otóż według Cervantesa, Don Kichote co chwila beznadziejnie spadał z konia próbując zatrzymać wiatrak. Gdy popatrzymy na tę historię poprzez pryzmat teorii Jeana Piageta, to zauważymy, że te upadki winny doskonale rozwinąć jego organizm (co dobrze zaobserwowali na sobie alpiniści). W dodatku, po kilku nieudanych próbach winien on się nauczyć, gdzie należy wsadzić swą dzidę, by zatrzymać tę machinę. Być może nawet by odkrył, że lepiej i praktyczniej jest zająć się zdrowiem młynarza, gdyż wiatrak po pewnym czasie sam musi stanąć z powodu zużycia jego części.

Uzupełnijmy nasze rozważania nad zdrowiem maszynisty (i pasażerów) “pociągu do postępu” poprzez analizę sytuacji jaka powstaje, gdy nie spełnimy naszych potrzeb i aktywne białka wyprodukowane przez nasz organizm pozostaną bez substratu, który mógłby je zaspokoić. Z własnego doświadczenia (powrót z ekspedycji na Alaskę) mogłem zauważyć, że nie zaspokojone soki trawienne w pierwszym dniu głodu powodują istne męczarnie. Już na drugi dzień układy sprzężone w żołądku albo zmniejszyły produkcję tych soków albo wyprodukowały substancję je neutralizującą tak, że mogliśmy przekraczać łańcuchy górskie w pełni sił i bez uczucia głodu. Nawet gdy w końcu znaleźliśmy skład z żywnością, nie odczuliśmy potrzeby “rzucenia się na jedzenie” (zanik potrzeby jedzenia u ludzi, którzy przekroczyli pewne stadium głodówki, jest znanym faktem).

Podobny w zarysie jest przebieg znikania wszystkich innych potrzeb: odzwyczajenie się od palenia bądź picia jest z początku bardzo trudne i wymaga substytutów albo nawet środków zniechęcających, zaś u żyjących we wstrzemięźliwości mnichów występuje ponoć z czasem zanik popędów płciowych. Przy okazji można zaobserwować jak powstają potrzeby coraz bardziej zróżnicowane: używanie substytutów może spowodować powstanie nowych potrzeb, a samo szukanie nowych środków dla złagodzenia niezaspokojonych dążeń jest sednem ludzkiej twórczości. Ogólnie, poprzez niezaspokajanie tak zwanych “potrzeb materialnych” stymuluje się rozwój potrzeb ,,duchowych” i ,,szlachetnych”.

Pomimo swej zwodnej nazwy, “potrzeby duchowe” też polegają na nienasyceniu chemicznym pewnych białek wytworzonych przez komórki nerwowe – więc ich realizacja może prowadzić do hipertrofii i nawet zależności od nich: sam przyznaję, że potrzeba dociekania skąd się biorą nasze dążenia pojawiła się u mnie jako rezultat wielu lat szkolenia, kiedy to inne potrzeby (na przykład zarabiania pieniędzy, zapewniania sobie komfortu czy robienia kariery) były stosunkowo mało istotne i słabo zaspokojone. Tradycyjne systemy wychowawcze dość umiejętnie manipulowały zachowaniem człowieka w celu rozbudzania potrzeb “szlachetnych” (choć bezproduktywnych): za grzech uważano obżarstwo i chciwość, za cnotę odwagę i honor. Możliwość “bezustannego szczęścia” odsuwano na okres życia pozagrobowego, co w związku z konstrukcją biochemiczną naszych organizmów było ideą jak najbardziej racjonalną.

Czyli ciągle jest otwarta alternatywa naszego rozwoju: próbować zastąpić nasz rozwój ekonomiczny rozwojem psychosomatycznym. W przeciwnym razie czekają nas interesujące zjawiska społeczne, które dobrze przewidział francuski przyrodnik J.B. Lamarck już dwieście lat temu: “Interesy i zwiększone potrzeby sprawią, iż będą oni pożądać jeszcze więcej, co spowoduje, że powoli większość z nich ucieknie z miejscowości izolowanych, opuszczą oni wsie i skumulują się w liczbie w pewnym sensie przeogromnej w wielkich miastach. (…) Osobniki ze wszystkich klas społecznych, które składają się na te wielkie zespoły ludzkie będą na pastwie ciągłych napięć i podniet coraz bardziej niezdrowych, ich zdrowie będzie się pogarszać choć nie będą tego zauważać (…) w ich organizacji będą powstawać rozmaite zaburzenia, będzie ich nękać ciągle rosnąca ilość rozmaitych chorób, które będą powiększać się z pokolenia na pokolenie…”.

Mogę dodać do tego opisu jaka choroba staje się obecnie największym problemem dla człowieka: rak. Jest to choroba typowa dla ludności miast i dla zwierząt udomowionych. W dodatku, podobnie do chorób umysłowych, podatność na raka wzrasta z pokolenia na pokolenie: według statystyk, córki kobiet u których rak piersi pojawił się w 60. roku życia wykazują tendencję do jego pojawienia się już w 45. roku.

Nad rozwojem raka pracuje w tej chwili chyba z milion specjalistów i podejrzewam, że liczba ta jest najlepszą barierą zabezpieczającą przed większym postępem w tej dziedzinie. Nie dość tego, że jeżeli się zaakceptuje założenie że l + l nie może być równe 2, to nawet przy największym wkładzie pracy nie odkryje się nigdy ile wynosi 2+2. Chyba najważniejsze jest to, że ci uczeni stoją twardo nogami na ziemi i doskonale wiedzą, że gdyby któryś z nich w nieodpowiedzialny sposób odkrył jak powstaje ta choroba, to tylu badaczy mogłoby zostać bez chleba…

Komórki nowotworowe potrafią z niewiarygodną szybkością “uczyć się” neutralizowania wszelkich środków chemicznych bądź fizycznych jakie wymyślają lekarze. (Oczywiście, “uczą się” poprzez “regenerację z nadmiarem” swych zneutralizowanych przez leki mikroorganów.) Jedynym ratunkiem przed grożącą nam epidemią tej choroby jest kształcenie od dziecka systemu immunologicznego: poprzez zmniejszenie sterylności naszego życia, narażanie dzieci na niegroźne dawki chorób (szczepienia) i nawet na niewielkie ilości środków rakotwórczych. Po prostu twierdzę, że jedynym racjonalnym ratunkiem ludzkości przed epidemią zarówno ekonomii jak i raka jest… obniżenie temperatury w wannie z ludzkością, wzięcie orzeźwiającego “zimnego prysznica”.

W krajach, które się dobrze zaadaptowały do swych “wanien” i podgrzewanych kloszy, gdzie ludność domaga się chórem wygód jeszcze bardziej wyszukanych, głoszenie takich poglądów jest w zasadzie niemożliwe: nie dość że niezgodne są one z wolą większości, to jeszcze odpowiedni ,,specjaliści” bezbłędnie wykryją i zdemaskują zbrodnicze plany “wrogów ludu” – jakichś nieodpowiedzialnych pięknoduchów, którzy chcieliby storpedować program podgrzewania.

Nie we wszystkich krajach rozwój jest równomierny. Żaby, które już od dłuższego czasu grzeją się w ciepłej wodzie, rozleniwiają się i nie są w stanie się zmobilizować do ucieczki, gdy woda stanie się za ciepła – z czasem się ugotują. Natomiast żaba z zewnątrz, wrzucona do za gorącej wody wyskoczy z niej natychmiast (doświadczenie takie zostało wykonane). Kraje, których tradycyjna kultura oparta była na hamowaniu potrzeb materialnych i które zbyt gwałtownie “wskoczyły na drogę rozwoju” mogą zachować się w sposób podobny do tych żab, które przerażą się warunkami panującymi w wannie.

Martin Heidegger napisał w swym testamencie, że przed samobójstwem spowodowanym utratą kontroli nad technologią może nas uratować ewentualnie tylko Bóg. Ja sam twierdzę, że  bez pomocy materialistycznego Szatana, nawet Bóg nie da sobie rady z “rozwiniętym” człowiekiem, u którego system połączeń neuronalnych wykształcił się w ten sposób, że zaspokaja+ on potrzebę metafizyki przy pomocy bałwochwalenia ekonomii.

Według opinii nieżyjącego już krakowskiego lekarza, prof. Aleksandrowicza, w wypadku masowego zatrucia jakimś narkotykiem, nawet niewielka garstka ludzi, która zachowała “trzeźwą głowę” ma moralny obowiązek do podejmowania działań wbrew “woli większości”. Oczywiście, wymuszanie siłą swych “racji” może mieć tylko sukces doraźny, na dalszą metę, zgodnie z faktem “regeneracji z nadmiarem”, daje ono zazwyczaj skutek wręcz odwrotny.

S.I. Witkiewicz wyobrażał sobie, że jedynym ratunkiem przed postępującym cywilizacyjnym samozdebilnieniem ludzkości, jest jakaś zorganizowana akcja mająca na celu uświadomienie ludziom niebezpieczeństwa takiego samo-zatrucia. Osobiście nie bardzo wierzę, aby inicjatywa przekonywania społeczeństwa, że szczęścia należy szukać gdzie indziej niż w domku jednorodzinnym, samochodzie czy kolorowej telewizji mogła spotkać się z przychylnym nastawieniem mas pracujących znarkotyzowanego swymi osiągnięciami technicznymi Zachodu. Mimo tego jednak, kiedyś w zamierzchłych czasach szczytowego rozkwitu poprzedniej cywilizacji europejskiej, wygłoszono już te “niepopularne” idee i nawet współcześni “nowi katolicy” niechętnie przyznają, że te niezrozumiałe ideały nadal nas obowiązują. Przypomnijmy zatem, co dawni catholicos myśleli o ekonomii: “A zatem nie pytajcie co będziecie jedli i w co będziecie się przyodziewać… O to wszystko bowiem poganie zabiegają… Ojciec wasz wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się wprzódy pozyskać jego królestwo, a te rzeczy przydane wam będą” (Ewangelia Św. Łukasza, XII, 5-31).

—————————————-

Tekst ten został napisany w Genewie w 1981 roku, z zamiarem jego publikacji w paryskiej “Kulturze”, z którą autor współpracował przez całe lata 70-te. Udało się go opublikować dopiero po powrocie autora z emigracji do kraju, w  miesięczniku “Twórczość” nr 2, 1983. A następnie przedrukował go Magazyn “Obywatel” nr 4/2001.  Tutaj jest jego skrócona i nieco uwspółcześniona wersję.

[1][1] Niezrównoważenie chemiczne (bądź fizyczne) powoduje ruch w kierunku punktu równowagi (II prawo Newtona). W ten sposób odczuwana “potrzeba” powoduje akcję organizmu w celu (teleonomii – patrz Monod) jej zaspokojenia.

[1][2] W ten dokładnie sposób Skinner hodował swe dziecko przez pierwszy rok życia. J. Voneche, psycholog, który był przez pewien czas w Bostonie nauczycielem córki Skinnera, opowiadał mi, że miała ona duże trudności we współżyciu z innymi dziećmi.

Na kolażu powyżej: flaga USA z wmontowaną w nią okładką książki „Mity założycielskie Nowoczesnego Izraela” Rogera Garaudy

(3) Fenomen „amerykanizmu” jako religii purytańskiej o podłożu syjonistycznym

Iwo Cyprian Pogonowski

http://heterykon.blox.pl/2008/01/Fenomen.html

Nieoczekiwanie dla zwolenników osi USA-Izrael, kaznodzieja w stylu z przed epoki neokonserwtyzmu-syjonizmu, Mike Huckabee, wygrał prawybory na prezydenta USA, w stanie Iowa, z partii republikańskiej. Wierzy on, jako tradycyjny chrześcijanin anglosaski, wychowany na starym testamencie, że Ameryka jest dzieckiem Boga, wyjątkowym krajem, dumnym i przestrzegającym wartości chrześcijańskie. Huchabee potępia manipulacje neokonserwatystów-syjonistów jak również śluby homoseksualistów i przerywanie ciąży.

Huchabee wierzy, że prawdziwy Amerykanin jest szczerym i szczodrym człowiekiem, posłusznym prawom i gotowym bronić sprawiedliwości na świecie. Jest on przeciwny hedonizmowi propagowanemu od czasów, kiedy Żydzi pokonali Anglo-Saksonów i zajęli ich miejsce jako elita USA, pół wieku temu.

Nic dziwnego, że Huchabee jest znienawidzony przez takich kaznodziejów jak John Hagee, ale też trudno sobie wyobrazić, żeby Husckabee miał nadal podobne powodzenie w prawyborach w innych stanach, jakie miał w stanie Iowa. W innych stanach system wyborczy jest zupełnie inny i bardziej otwarty na kontrolę neokonserwatystów-sjonistów.

Przeciwieństwem Huckabee jest John Hagee, kaznodzieja bardzo lukratywnego purytanizmu pomieszanego ze syjonizmem, którego kariera podobnie zaczynała się jak kariera George’a W. Bush’a, w ramach programu neokonserwatywnego, którego poparcie pochodzi głównie od fundamentalistów protestanckich, przekonanych, że zwycięstwo Żydów nad Arabami konieczne jest, dla powrotu Chrystusa na ziemię. Ideologię neokonserwatyzmu, stworzyli żydowscy trockiści, nawróceni na radykalny syjonizm w Nowym Jorku, w czasie schyłku komunizmu.

Fenomen „amerykanizmu”,  jako religii purytańskiej o podłożu syjonistycznym, jest jakoby „czwartą wielką religią zachodniej cywilizacji,” według żydowskiego pisarza Dawida Gelernter’a. Autor uważa, że USA wykazuje swoje siły żywotne w pacyfikacji Iraku i w Afganistanie, co wykazuje na jego nieracjonalne stanowisko, powszechne wśród Żydów w USA, zawsze gotowych popierać politykę Izraela.

Gelernter, mający doktorat filologii z klasycznego języka hebrajskiego, naraził się choremu umysłowo Therodorowi Kaczyńskiemu, doktorowi nauk matematycznych z University od Michigan, który jako student był uszkodzony psychicznie w czasie bardzo uciążliwego psychologicznego długotrwałego eksperymentu polegającego na poddaniu człowieka ciężkim stresom psychicznym.

Kaczyński wsławił się rozwiązywaniem niezwykle trudnych problemów w teorii funkcji geometrycznych. Profesorowie matematyki uważali Kaczyńskiego za geniusza, jednego z 10 czołowych ludzi w USA, w jego dziedzinie. Mimo tych opinii, w 1969 roku profesor Kaczyński zrezygnował z wykładania matematyki i wybudował sobie pustelnię w Lincoln, w Montanie, oraz rozpoczął terrorystyczną akcję protestu, za pomocą wysyłania przez pocztę bomb do ludzi, których uważał za szkodników ludzkości.

Dawid Gelernter otrzymał bombę od Kaczyńskiego w 1993 roku i został ciężko ranny, za karę za „tworzenie techniki manipulacji psychologią ludzi.” W 1995 roku Kaczyński napisał, być może w pewnej mierze proroczy, manifest protestu (35,000 słów) pod tytułem „Społeczeństwo przemysłowe i jego przyszłość.”

Po wybuchu 16 bomb, 23 rannych i trzech zabitych, bombami wysyłanymi przez Kaczyńskiego,  jego rodzony brat wydał go policji, pod warunkiem, że zostanie on leczony i nie skazany na karę śmierci. Po długim przewodzie sądowym Kaczyński został skazany na dożywocie w więzieniu, zamiast w szpitalu psychiatrycznym. Po wyroku Kaczyński zerwał kontakt z rodziną.

Natomiast Dawid Hillel Gelernter, patriota „amerykanizmu,” w wersji purytańsko-syjonistycznej, opublikował nową książkę pod tytułem prosto z ciemnogrodu: „Americanism: The Fourth Great Western Religion.” Gelernter wzmacnia oś USA-Izrael, za pomocą pochwał dla  „amerykanizmu,” jako ideologii, wiary i religii na wiek dwudziesty pierwszy.

Stało się to po sukcesach ideologii, wiary i bezbożnej religii żydo-komuny w dwudziestym wieku, w formie socjalizmu i komunizmu. Jest to dalszy ciąg neo-poganizmu szerzonego w celu eksploatacji politycznej i ekonomicznej gojów.

Gelernter eksploatuje wiarę w misję dziejową USA – „jako wyjątkowego daru bożego dla świata,” oraz tłumaczy, że Ameryka była stworzona przez fundamentalistów purytańskich, wychowanych w wielo wiekowej tradycji czytania starego testamentu w Anglii i czuli się Izraelitami, którzy tworzyli nową Jerozolimę, na nowo odkrytym kontynencie, w imię ideałów wolności, równości i demokracji.

W wersji neokonserwtystów-syjonistów ideologia purytanizmu syjonistycznego, pozwoliła rządowi Bush’a napaść na Irak, bez jakiegokolwiek zagrożenia USA lub prowokacji przez Irak. Prezydent Bush pogwałcił prawo międzynarodowe i napadł na Irak pod hasłem „Iraqi Freedom.” Bush spowodował śmierć miliona Irakijczyków, miliony uciekinierów oraz ruinę ich państwa. Spełnił tym samym program megalomanów rządzących w Izraelu, jednocześnie niszcząc zabytki Mezopotamii, która jest kolebką naszej cywilizacji.

Gelernter wywodzi dzisiejsze sukcesy lobby Izraela w Waszyngtonie z syjonizmu purytanów w osiemnastym wieku, którzy wylądowali w Nowej Anglii i stworzyli wojowniczą wiarę w szerzenie ich wersji wolności na świecie, jakoby według strategii Abrahama Lincoln’a, Teddy Roosvelt’a i Woodrow Wilson’a, który to według Gelernter’a jakoby stworzył sekularną wersję amerykańskiego syjonizmu w formie obecnej.

Wszystko to nosi piętno propagandy tworzonej przez fenomen „amerykanizmu” jako religii purytańskiej, o podłożu syjonistycznym, w wersji neokonserwatystów-syjonistów. Dzięki im dwudziesty pierwszy wiek, może okazać się nawet bardziej krwawy, niż był wiek dwudziesty zwany „wiekiem śmierci,” zwłaszcza, jeżeli opis USA w książce pod tytułem: „Uzbrojony Dom Wariatów” okaże się jeszcze bliższy rzeczywistości, niż wyżej podsumowana wersja David’a Gelernter’a amerykanizmu jako „czwartej wielkiej religii zachodniej cywilizacji,”

Faktycznie jest to religia bez Boga, podobnie jak komunizm, stworzona w celu globalnego imperium sterowanego przez radykalnych Żydów, którzy natrafiają na opór pacyfistów i ugodowców w Europie. Jest to nowa teoria religijnego znaczenia Ameryki i wytłumaczenie, dlaczego USA jest jednocześnie popularne i nienawidzone na własnym terenie i zagranicą. Niestety rząd Bush’a, skreślił traktat rozbrojeniowy Start II i uruchomił wyścig zbrojeń nuklearnych, które zagrażają światu „wojną ostateczną,” czyli po raz pierwszy w historii, samobójstwem ludzkości.

W środku flagi USA znak „studenckiej” organizacji „Skull & Bones” z uniwersytetu w Yale, kontrolującej życie polityczne Stanów Zjednoczonych

Podsumowanie (2011):

(5) Żydostwo Chrystusem narodów? Czyli o tym, jak upadek KOMUNIZMU wywołał eksplozję KRETYNIZMU

Marek Głogoczowski (2011)

http://zaprasza.net/a.php?article_id=31526